Çağımızın hastalığı, günümüzün vebası.
Kendilerini böyle acımasızca yargılayıp mahkum etmek, türlü kötü sıfatlarla yermek; elbette tıpkı bilim ve teknolojinin kapital düzenin güdümünde, kapital düzenin yağmasını ifade eder bir ürün olarak önümüze gelmesi gibi "espri"nin de sentezlenme ve sunulma aşamalarında muhatabının "gülümseyiş"i, "anlayış"ı dışında pek tasvib ve takdir edemediğim amaçlara hizmet etmesi ile ben ve benzerlerimin asabiyetinin enerjisini sağladığı bir indirgemedir.
___
Espri'nin aklıma gelen, günümüzde mevcut bazı varyeteleri şöyle yaşamakta:
- İletişimi başlatmak ve sürdürmek için bir zorunluluk. (Evde, işte, okulda, eğlencede)
- Erkeği kadına "zeki" gösteren bir araç. (Bu duruma dair "erkeğin aldanışı" başlığı altında makaleler yazılabilir.)
- Otoritenin kendini savunma mekanizmalarından biri. (Siyasi, sosyal "büyük"ler espri yapmazlarsa, dalga geçmezlerse küçülebilirler.)
- Çocukları kandırmanın en sağlam araçlarından biri. (Tertemiz, saf, Aristo Mantığı ile çalışan beyinler espri "yakalatıcı" fıkra ve kıssadan hisselerle eğitilirler.)
- ...
___________
Ve, yani, kısa yoldan, öz fikrim şu ki:
- İletişimi taciz, tacizi espri sanan primatların yönettiği,
- Kadınların espri yapmadığı, beyninin sentez yeteneğini geliştiremediği,
- Otoriteyle dalga geçilemeyen, sorgulanmazlarla örülü duvarlar içinde tek başına oturulan,
- Her masalın esprisinin, o masalın anlatıcısının kendisinin "espriler bütünü"nün oluşturduğu felsefesine dinleyiciyi gütmek amacıyla bir manipulasyon ve propaganda aracı olma ihtimalini göremeyen çocukların yetiştiği
böylesi espri dolu, espri üreteci dolu, espri üreteci üreteci dolu yaşamdan hayli sıkıldım.
...Cumhuriyet dönemi mizah ve karikatür tarihi kitaplarını ikokulda/ortaokulda iken defalarca inceledim. Rıfat Ilgaz'la, Aziz Nesin'le, Muzaffer İzgü'yle büyüdüm. Leman, Lombak dünkü çocuk sayılır...
Kendisi için espri olmayanı bana itelemeye çalışanların kalbini kırıyorum ve kırmaya, öğretmeye devam edeceğim.
